Handik gutxira baina, lagun batekin solasean, Eremu Diskriminatua izendapen zuzena izanik ere, “gure eremutik kanpo dagoen jendea erakarri nahi badugu hizkuntza (lengoaia) da aldatu beharreko aurreneko pausoa. Kontua da hitz egokiarekin asmatzea“. Horrela, “Diskriminazioa aipatzean baliteke gauza batzuk etortzea burura” eta jende berria erakartzeko zailtasunak izan ditzakegu. Salaketa eta erakartzea, bi mezu kontrajarri eta beharrezko, nola uztartu edo, bederen nola ez trabatu elkarri?
‘Nahi dugu’ eta ‘ahal dugu’ mezuen arteko muga lausoa izan daiteke. Honek aukera eman ahal digu mezua era baikor, eraikitzaile eta modu positiboan transmititzeko, baina ukatu gabe izandako/baden diskriminazioa. Ea proposamen berri honekin asmatzerik dugun, ezinbesteko salaketa eta ezinbesteko euskara(z) ikasteko motibazioa elkarrekin edo elkarri trabarik egin gabe aurrera eraman dezakegun. Horra proposamena.
Horra proposamena, bai, eta hemen eredua, ‘Euskaraz ikasi nahi duen Nafarroa’ko gurasoak, frogatuz nahi izatea ahal izatearekin pareka daitekeela usu. Haiei merezi izan die, datorren Lege aldaketarekin Nahi eta Ahal parez pare jartzea lortuko al dugu? Hori, hurrengo blog sarrera baterako.
Oharra: argazki hauek agertzen diren bideoa ikusteko hemen klikatu , edo albistea zabaldu duen argazkian klikatu.
Larraga-Mañeru eta Villatuertako amak
Josetxo, Oteitzako aita, azaltzen atzeko herrian euskaraz ikasi ahal dela baina eskolarik ez, Villatuertan ezin dela euskaraz ikasi baina autobusa badutela. Berak haurrak Oteitzatik Villatuertara daramatza egunero, autobusean muntatzeko bere herrian ez dagoelako ez aukerarik ez busik.
Villatuertan, “Euskaraz ikasi nahi duen Nafarroan”, haurrak jasotzen