2007 urtean jaio zen Kotarro aldizkaria 0 zenbakiarekin. Urte bat beranduago, 2008an, hirugarren zenbakian, Gari gaztea eta bere txakurtxoa Sei agertzen hasi ziren azken orrialdean, «kontrazalean». Geroztik, 60 zenbaki argitaratu dira, eta gutxitan huts egin diete gure irakurleei. Gaur, bere sortzailearekin solastu gara, bere ibilbidea eta gure lagunen bitxikeriak ezagutzeko.
Hasteko, zer moduz daude osasunez Ander eta Sei? Urte askotarako ikusten dituzu bizi-biziak?
Ematen du urteek ez dutela eraginik Gari eta Seirengan! Beren kezkek elikatutako elkarrizketekin binomioa sortzen jarraitzen dute, eta horrela urteak igarotzen dira, hausnarketa eta hausnarketa artean beren azidotasun pertsonalarekin gero eta distopikoagoa den ingurunearekiko, horregatik uste dut denbora luzerako soka dutela!
Nondik datorkizu inspirazioa Ander eta Seiren istorioak sortzeko orduan?
Batez ere, inguratzen gaituen gizarteko makro eta mikro mailako eguneroko egoeretatik. Egoera horiek, oro har, bidegabeak edo bereziak izaten dira, kaleko edonoren ikuspegiaren arabera. Normalean, informazio mailan ekorketa edo behaketa eginez konturatzen zara zer xehetasunek egiten duten talka, eta nola edo hala interesatzen zaizu ahotsa ematea edo bistaratzea, Gari eta Seirekin aukera ona da hori.
Gure gizartearen kritika sumatzen da zure komikietan, umore garratza, desilusio punttu bat, edo «puntazoa»…
Ez nioke desilusioa deituko, gehienbat bidegabeak edo ulertezinak diren zenbait egoera ikusteko dudan moduarekin zuzenean talka egiten duten gertaera sozialen aurreko kezka baizik. Egunero inguratzen gaituzten egoerak edo gertaerak dira, eta nolabait ikusten dut anestesiatuta gaudela ekintza edo mugimendu bat merezi duten gauza askoren aurrean, Garik eta Seik, hainbat gauza ikusten dituzte, gizarte-esnatze moduko bat bizi dutela esango nuke. Inoiz izan den gizarte indibidualizatuenaren garaian bizi gara, eta hori «barra librea» da gure oinarrizko eskubideak poliki-poliki ezabatzeko.
Ze puntutaraino nahasten da Ander «pertsonaia» Ander Solano «pertsonarekin»?
Oinarri-oinarrian esaten zuen Gari Ander dela, %110ean, bere argi eta itzalekin. Gari alderdi kritikoa da, burmuineko gune hori, non elkarrizketa pertsonalak dauden denok dugun ahots horrekin, mundua gure erara ikusarazten diguten sinesmenak sortzen diren lekuan. Datu bitxi bat da Sei, aldi berean, bere barne-dialogoa dela Garirentzat, beti elkarrekin doazelako, banaezinak, eta Garik etengabe erakusten diolako zer diren bere jakinean injustiziak. Esan genezake Ander, Gari eta Sei unibertso beraren parte direla, beti umore ukitu bat emanez inguratzen dituenari.
Komiki-banda egitea ez da zure ogibidea, diseinua baizik. Arlo horretan, zure ibilbidean hainbat sari irabazi dituzu, horien artean iaz Gayarre Antzokiaren 90 urteko Ilustrazio Lehiaketa. Diseinua baloratzen hasi dela uste duzu?
Oso galdera ona diseinuari buruz! Diseinua, oro har, eremu espezializatuetan soilik baloratzen da. Egia da ezin dela orokortu, nahiz eta gaur egun euskarri digital edo plataforma ugari dauden eta jende askok bere kabuz egiten ditu saiakerak, nire ustez diseinu grafikoaren esentziari balioa kentzen dioten sasi diseinuak egiten. Diseinu grafikoa ikus-komunikaziorako irtenbide orekatu eta bikain bat ematea besterik ez da, ez edonola eta irizpiderik gabe, diseinuari balioa kentzen baitzaio.
Nolanahi ere, orain adimen artifizialarekin aro berri baten aurrean gaude, ezagutzen dugun guztia konbultsionatu duena, eta maila guztietan berritzea tokatzen da, baina ez dakit zenbaterainoko aurrerapena den, sektore profesional guztietan bihurguneak datozelako.
Jasotako sariei dagokienez, bultzada positiboa dira beti, eta egia esan, Gayarre Antzokiaren 90. urteurreneko lehiaketa irabaztea, Francisco Mantecón nazioarteko lehiaketan finalista izatearekin batera, Terras Gaudaren eskutik iaz guztia, sortzen jarraitzeko ilusio handia izan zen.
Bukatzeko, nahiz eta aitortu ez, aita guztiok bezala, seme kuttuna izanen duzu, ezta? Nor maite duzu gehien, Gari edo Sei, Sei edo Gari?
Nire ustez, biak neurri berean maite ditut. Haiek ni dira eta ni haiek. Haien zortea da denbora ez dela haiengandik pasatzen, eta nik bat-batean kopeta-ilea galdu dut, eta haiek lehen egunean bezala jarraitzen dute.
Hemen Gari eta Seiren komiki-bandaren bilduma ikusgai.
